انسان موجودی آزاد و انتخاب‌گر است. سرپناه صرفاً انسان را از عوامل طبیعی محافظت می‌کند، ولی فاقد مشخصات لازم برای تامین آسایش و پاسخگویی به نیازهای مختلف است. کنار هم قرار گیری کاربری‌ها و فراهم شدن انواع دسترسی‌ها و دستیابی به تاسیسات زیربنایی و تجهیزات شهری، به معنای رسیدن به آسایش تلقی می‌شود. آنچه در اینجا حائز اهمیت است شیوه دسترسی به امکاناتی است که لازمه رسیدن به آنها، طی کردن مسافت‌های معین و کیفیت دستیابی است؛ یعنی چنانچه دسترسیخانه به محل کار یا به محل سایر فعالیت‌های اجتماعی به نحو درست و مطلوب تامیننشود، باید گفت، هنوز معیارهای مسکن و محیط مسکونی تحقق نیافته است. شهرتالش به عنون شهری در حال توسعه دارای مسائل و مشکلات فراوان است که با نگاهی گذارا می‌توان این مشکلات را به عینه دید، مسئله ترافیک و عدم وجود پارکینگ درون شهری معضلی است که امروز شهروندان تالشی با آن درگیر هستند. رشد روزافزون و سائط نقلیه عمومی و شخصی در شهر تالش به عنوان یک شهر در حال رشد، امروز آنرا با گِره کوری به نام ترافیک مواجه کرده است. شهرتالش که در مسیر جاده ترانزیتی استان اردبیل به رشت و به عنوان مسیر تجارت با کشور آذربایجان واقع شده بی شک محل تردد خودروهای فراوان است که این امر در بسیاری از مواقع از سال، شدت بیشتری گرفته و موجب می‌شود کل شهر عملاً در بسته ترین گره ترافیکی خود دچار شود. وجود خیابانهای قدیمی و تنگ و باریک و عدم توجه به عمران شهری در گذشته و امروزه نیز انتظاراتی که از کمربندی محدود شهر می‌رود، موجب شده شهر تالش به رغم رشد جمعیتی و به واسطه آن وسائط نقلیه عمومی و شخصی، با حجم انبوه از وسایل نقلیه روبرو شود. استقرار مراکز خرید در محدوده چهارراه سعدی در امتداد میدان امام تا پل کرگانرود، و عدم وجود پارکینگ، همگی دست به دست هم داده اند که این محدوده شهر عملاً در بسیاری از مواقع روز شاهد ترافیک شدید باشد. همگی این مسائل به نوعی انسان را از سکونت و حتی فعالیت در این بخش‌های پر ازدهام به نواحی حاشیه‌ای (در شهر تالش به دلیل توسعه خطی به کناره جاده ارتباطی می‌کشاند) که همه امکانات ضروری نواحی مرکزی را داراست، می‌کشاند. به جهت فرار از ترافیک و در عین حال برخورداری از بهترین امکانات و خدمات مرکزی شهر، بیشتر مهاجرین به شهر تالش عموما مکانهای قابل دسترس به امکانات حمل و نقل را جهت سکونت انتخاب می‌کنند. در نتیجه علاقه مندی به سکونت در حاشیه جاده ارتباطی در شمال و جنوب شهر، زمینه توسعه فضایی و فیزیکی شهر را فراهم می‌کند.